Al eeuwenlang houden wetenschappers zich bezig met de vraag waarom sommige Antarctische ijsbergen groen zijn in plaats van gewoon blauw. IJs is normaal gesproken blauw van kleur. Toch waren er in het begin van de vorige eeuw meldingen over groen ijs rond Antarctica. Stephen Warren beklom de ijsbergen en deed nog een andere ontdekking, het groene ijs was meer helder én…er zaten geen luchtbellen in.
Een onderzoeker uit Australië kwam met het antwoord. Ze heeft de groene ijsbergen op het ijzergehalte getest en kwam erachter dat het zee-ijs in de buurt van de kern bijna 500 keer meer ijzer in zich had dan het ijs erboven. Hierdoor kwamen vermoedens dat ijzeroxide in het ijs de groene kleur veroorzaken.
Maar hoe komt dit ijzer dan in de ijsbergen terecht?
Terwijl gletsjers over stenen stromen, breken ze stenen af tot poeder. Als het ijs in de oceaan komt, komt het ijzerpoeder dus ook in de oceaan. Als het water van de oceaan onder tegen een ijsplaat aan vriest, zit er dus ijzeroxide in dit ijs.
De onderzoeker denkt dat ijzeroxide verantwoordelijk is voor de mooie groene ijsbergen. Dit is nog goed nieuws ook!
Dit ijzer is een belangrijke voedingsstof voor fytoplankton. Dit zijn piepkleine plantjes die als basisvoedsel gelden voor het leven in zee. Mocht dit inderdaad kloppen, dan houdt dat in dat de groene ijsbergen het ijzer naar de oceaan brengen. Als de ijsbergen smelten, geven ze een belangrijke voedingsstof terug aan de oceaan waar bijna al het zeeleven van afhankelijk is.
Groen ijs is dus niet zomaar een geweldig fenomeen, maar daadwerkelijk een essentieel onderdeel van de oceanen.